Het Proof-of-Work consensus mechanisme van Bitcoin (BTC) staat binnen de mainstream media en politiek bekend als een grote energieslurper. Dat het Bitcoin netwerk veel energie verbruikt valt niet te ontkennen. Het is echter de vraag in hoeverre Bitcoin daadwerkelijk een negatieve impact op het klimaat heeft. Volgens tech-ondernemer en zelfbenoemd klimaatactivist Daniel Batten kan Bitcoin namelijk weleens de onverwachte redder van onze planeet zijn. Bitcoin heeft namelijk een extreem stimulerende werking op investeringen in duurzame energie. Terwijl duurzame energie momenteel nog een relatief klein deel van de totale energiemix beslaat, kan dat volgens Batten dankzij Bitcoin groeien naar 70 procent in 2030.
De problematische energiemix
Op het moment van schrijven vormen duurzame bronnen van energie slechts een klein percentage van de energiemix. Als we op deze voet doorgaan, dan komt de hoeveelheid duurzame energie in de mix voor 2030 op ongeveer 24 procent uit. Volgens Batten is dat bij lange na niet genoeg om de uit de hand lopende klimaatverandering de baas te worden.
De hoeveelheid zonne- en windenergie in de mix neemt wel degelijk toe en vervuilende bronnen als olie, kolen en gas lijken hun piek te hebben gehad. De toename van zonne-energie verloopt echter trager en trager. Tien jaar geleden groeide zonne-energie nog met 54 procent per jaar, terwijl dat percentage in 2020 nog maar op 22 procent lag. De adoptie en verspreiding van zowel zonne- als windenergie vertraagt en dat is volgens Batten zorgwekkend.
Volgens Batten hebben we een katalysator nodig om duurzame energie over het “dode punt” heen te helpen. Vaak heeft een technologie hier een nieuw type klant voor nodig. Bitcoin is volgens Batten de “nieuwe klant” die duurzame energie nodig heeft om een succesverhaal te worden en de planeet te redden. Bitcoin mining is namelijk locatie onafhankelijk, tijdsonafhankelijk en heeft een onstilbare honger naar meer energie. Waarom Bitcoin de ideale klant is voor duurzame energie kunnen we het beste uitleggen met een voorbeeld.
Bitcoin en windmolens
Neem bijvoorbeeld de bouw van een fictief windmolenpark. In de situatie zonder Bitcoin moet de ondernemer de kapitaalmarkt op met een spreadsheet met onzekerheid. Er zijn voor producenten van duurzame energie namelijk vrijwel altijd momenten van overproductie. Het energienet heeft maar een bepaalde behoefte en overproductie betekent normaal gesproken verloren energie. Omdat het lastig is om energie rendabel op te slaan zijn producenten van duurzame energie vaak gedwongen de energie “weg te gooien”.
Dat is in de eerste plaats zonde van de energie, maar ook slecht voor de winstgevendheid van de producent. Bitcoin kan in dit geval fungeren als een zogenaamde “buyer of last resort”. De energie die de producent normaal gesproken moet weggooien kan aan bitcoin miners verkocht worden. Die profiteren zo van goedkope en groene energie en tegelijkertijd maken ze producenten van duurzame energie winstgevender. Wat hogere omzetten en winsten betekent voor de duurzame industrie.
Hogere winsten betekent dat de investeringen er sneller uit zijn en maakt duurzame energie een veiligere investering. Hetgeen volgens Batten zal leiden tot meer investeringen in de industrie en dus een toename van duurzame energie in de energiemix. Batten schat dat Bitcoin het mogelijk maakt om een toename van 20 procent per jaar van zowel nieuwe producenten als uitbreiding van bestaande producenten kunnen realiseren. Bij elkaar betekent dat een groei van 43 procent per jaar.
Als de duurzame industrie er daadwerkelijk in slaagt om met 43 procent per jaar te groeien, dan betekent dit over 8 jaar (in 2030) een energiemix die voor 70 procent bestaat uit duurzame energie. Volgens Batten is het verschil tussen een duurzame energie met Bitcoin en duurzame energie zonder bitcoin als het verschil tussen hoop en ontembare klimaatverandering.
