Eerder deze maand schreven we dat Elon Musk’s broer Kimbal Musk heeft geconcludeerd dat Decentralized Autonomous Organisations (DAO’s) vaak helemaal niet zo decentraal zijn. Maar hij gaf voor deze claim geen harde feiten, het was eerder natte vingerwerk. Nu blijkt dat hij inderdaad gelijk had. DAO’s zijn vaak erg gecentraliseerd.
Decentrale crypto organisaties niet decentraal
Dat schrijft Chainalysis in een onderzoek. De onderzoekers hebben de distributie van de governance-tokens van tien grote DAO’s onderzocht. Bij meerdere van deze DAO’s bleek dat minder dan 1% van de stemmers 90% van het totale stemrecht heeft. Dat betekent dat ze in theorie bij elke stemming de overige 99% van de tokenholders weg kunnen stemmen. Dat kan natuurlijk grote gevolgen hebben voor de uitkomsten van zulke stemmingen.
Niet iedereen zal het altijd eens zijn met wat de ‘elite’ met al het stemrecht vindt. Normaal gesproken uit zo’n groot contrast in een organisatie in een discussie, maar bij een DAO waar je gewoonweg weggestemd wordt kan deze stap overgeslagen worden. Het lijkt immers dat het merendeel van de mensen het ergens mee eens is. Dat verhoogt de drempel om kritiek te leveren sterk.
Het is niet bekend welke DAO’s Chainalysis heeft onderzocht, maar het zouden ‘vooraanstaande’ organisaties zijn. Er is een groot aantal doeleinden voor DAO’s, waaronder DeFi-protocollen, clubs, liefdadigheidsfondsen en metaverses. Maar DeFi-platformen blijken het best gefinancierd te zijn.
De kas van deze organisaties zijn het meest gespekt met stablecoins. Meer dan de helft van de onderzochte DAO’s heeft USDC op de balans staan. Toch heeft 85% van de DAO’s slechts één soort activa op de balans staan, en in slechts 23% gaat het om stablecoins. Veel DAO’s zijn financieel gezien dus volatieler van aard.
Voordelen van centralisatie
Veel DAO’s zijn dus enorm gecentraliseerd. Dat is niet bepaald positief, aangezien in de naam staat dat ze per definitie decentraal zijn. Dit zou kunnen betekenen dat sommige DAO’s minder onschuldig zijn dan je zou denken.
Toch zijn er ook positieve kanten van gecentraliseerde organisaties. Zo zijn sommige organisaties juist erg gebaat bij een gecentraliseerd model, bijvoorbeeld als bijna niemand gelooft in een goed idee. Dan moet er één iemand of een klein groepje mensen zijn die een idee toch uit kan voeren, terwijl bijna iedereen direct tegen zou stemmen.
Tesla is daar een goed voorbeeld van. Als Tesla in 2005 een DAO voor de elektrische auto-industrie was begonnen, dan waren geen enkele van Tesla’s ideeën realiteit geworden. Elon Musk is juist razend populair omdat hij verschillende zogenaamd onmogelijke dingen heeft gedaan. Als iedere organisatie volledig decentraal was geweest, dan krijg je precies dat wat iedereen verwacht: het gemiddelde.
