Afgelopen maand ging cryptocurrency leenbedrijf Voyager Digital failliet, nadat het geraakt werd in de kettingreactie waar Three Arrows Capital (3AC) ook in terecht kwam. Maar Voyager claimde voorheen dat de deposito’s van klanten verzekerd waren bij de overheid. De Federal Reserve, de Amerikaanse centrale bank, benadrukt echter dat dit helemaal niet zo is, en dat het bedrijf dit niet meer mag claimen.
Klanten niet verzekerd
Dat schrijft de Federal Reserve in een persbericht. Voyager verklaarde volgens de centrale bank op zijn website, in de app en op sociale media-accounts dat deposito’s van klanten verzekerd waren via het Federal Deposit Insurance System (FDIC). Dat systeem is na de huizencrisis in 2008 opgericht om mensen de zekerheid te geven dat niet al hun geld zou verdampen zodra hun bank financieel in de problemen komt. Het is dus een verzekering voor klanten, en niet voor de bank zelf.
Eigenlijk alle traditionele banken in de VS zijn hier verplicht lid van. Maar deze bescherming geldt niet voor bedrijven die zichzelf als ‘crypto-bank’ bestempelen. Voyager bood rentes en leningen op digitale activa aan, die bovendien vrij hoog waren.
Het is niet duidelijk of het bedrijf doorhad dat het deze claim niet kon maken. De bank had namelijk rekeningen bij Metropolitan Commercial Bank, een traditionele bank voor wie dit systeem wél geldt. Een deel van Voyagers geld was volgens de Federal Reserve ondergebracht bij deze bank. Maar toch beschermt de FDIC in dit geval tegen een faillissement van deze traditionele bank, en niet tegen problemen bij Voyager.
Traditionele banken versus crypto-banken
Voyager was dus eigenlijk een soort bank, maar het was er wel één die heel veel risico nam. Crypto zijn van zichzelf al vrij risicovol, maar Voyager bood klanten ook nog de mogelijkheid om erop te lenen en om een flinke rente te verdienen op de toch al risicovolle activa.
Traditionele banken mogen niet zomaar risico nemen, en al helemaal niet in deze mate. Daar is het Basel III-regulatiesysteem voor ontworpen. Banken die hieronder worden gereguleerd, mogen maar een bepaald percentage van hun deposito’s gebruiken voor bepaalde financiële producten. Als een bank geld in crypto wil stoppen, dan moet het dat dus doen met enorme voorzichtigheid. Dat is iets waar sommige crypto-bedrijven duidelijk iets van hadden kunnen leren.
