Foto: 3rdtimeluckystudio/Shutterstock
Vorige week schreven we dat er een geopolitiek spel gespeeld lijkt te worden tussen verschillende landen. China is duidelijk de hoofdrolspeler door de rol van goudhamsteraar op zich te nemen. Het land is duidelijk van plan om de yuan extra ruggengraat te geven met een enorme goudvoorraad, om zo het stokje van de dollar over te nemen als reserve currency. Maar in sommige landen is de adoptie van cryptovaluta onevenredig hoog. De wereld lijkt zichzelf op te splitsen in een aantal kampen. Een aantal is pro-cryptocurrencies, en een aantal is fel anti-crypto. Hier lees je over mogelijke verklaringen voor de grote verschillen.
Zoals we vorige week bespraken lijken met name India en China duidelijk fan te zijn van goud. Ze moeten beide veel meer goud op eigen grondgebied hebben dan wat officieel bekend is. Rusland is de vreemde eend in de bijt, aangezien je kunt afvragen of zelfs de indirecte data van dit land wel accuraat is. Als we naar deze drie landen kijken, dan valt één ding op: alle drie waren ze officieel gezien duidelijk anti-cryptocurrency. Weliswaar zijn India en Rusland nu wat gematigder, maar China blijft harde maatregelen nemen tegen het gebruik ervan. Je zou kunnen aannemen dat India en Rusland nu met de stroom meegaan.
- Advertentie
- Anycoin Direct
Reactie op frictie met de buren?
Als we naar de wereldkaart kijken valt nog iets op. Sommige landen die op de drempel liggen van deze drie landen zijn erg progressief in crypto-adoptie. Als we Oekraïne bijvoorbeeld als voorbeeld nemen, dan staat het volgens Chainalysis op plek vier. Oekraïne heeft een lange geschiedenis van conflicten met Rusland. De periode van hyperinflatie uit 1995 zit bovendien nog vers in het geheugen van veel Oekraïners — zat voedingsbodem voor een florerende markt voor cryptovaluta dus. Conflicten met naburige landen gaan vaker wel dan niet gepaard met monetaire problemen. Oekraïne heeft bovendien weinig goud, volgens de World Gold Council — slechts 26,4 ton.
Voor Vietnam geldt een vergelijkbaar verhaal, hoewel het nog een stuk extremer is dan voor Oekraïne. Het land grenst aan China en heeft verschillende conflicten gehad met onder andere China. Vandaag de dag heeft Vietnam grote conflicten met het buurland over zijn territorium in de Zuid-Chinese zee. China is van mening dat vrijwel de gehele Zuid-Chinese zee van haarzelf is, zelfs tot vlak voor de kust van landen als Vietnam, de Filipijnen en Maleisië. Geen wonder dat Vietnamezen zich zo aangetrokken lijken te voelen door crypto. Je kunt het als land immers gemakkelijk verzenden in gevallen van nood. In het verleden werden oorlogen met name om goud gevoerd. Nazi-Duitsland heeft in de tweede wereldoorlog bijvoorbeeld enorme hoeveelheden goud gestolen van Europese centrale banken. Uitsluiten dat dit nogmaals zal gebeuren in conflictgebieden als Zuidoost-Azië is op zijn zachtst gezegd onverstandig.
China claimt dat een enorm deel van de Zuid-Chinese zee ook volledig van China is.
Sommige landen hanteren een dubbele strategie, zoals India. Zoals gezegd is het harde beleid nu wat verminderd, wat vermoedelijk komt doordat het land begrijpt dat het beter is om zijn inwoners juist wél cryptocurrencies te laten kopen. China lijkt het tegenovergestelde beleid aan te blijven houden. Dit lijkt juist te maken te hebben met het voorkomen van kapitaalvlucht. Een paar elektronen kun je immers gemakkelijk naar het buitenland versturen, terwijl China harde regels hanteert over waar Chinees geld naartoe gaat. Wat India betreft valt op dat cryptovaluta ook populair zijn in Pakistan. Dat land is volgens dezelfde data van Chainalysis derde op het vlak van crypto-adoptie.
Adoptie in armere landen is hoger
Ook is het opvallend dat de landen waar cryptovaluta gemeengoed zijn vrijwel allemaal minder ontwikkelde landen zijn. Dat betekent dat een groter deel van deze bevolkingen bekend is met het fenomeen en bereid is om er geld in te stoppen ten opzichte van rijkere landen. Nederland is wellicht erg rijk, maar het staat niet in deze lijst. Met een crypto-adoptiepercentage dat Bitvavo op ongeveer 7% schat heeft Nederland nog werk aan de winkel. Een ander belangrijk aspect is dat veel van de landen overheden hebben of hebben gehad die een deuk in hun betrouwbaarheid hebben opgelopen als gevolg van hun monetaire beleid. De bevolking zoekt dus een uitweg.
Vietnam, India, Pakistan en Oekraïne staan bovenaan wat crypto-adoptie betreft.
Echter zal de belangrijkere reden voor landen als Vietnam en Oekraïne niet het verkoopgemak van crypto zijn. Belangrijker zijn natuurlijk de stijgende prijzen. Ten eerste heeft de bevolking hier baat bij in perioden van hoge inflatie. Ten tweede; als inwoners een hoog rendement halen op dit soort producten, dan kunnen ze in principe meer bijdragen aan de economie. Of dit een bewuste reden om het niet illegaal te maken is in dit soort landen kun je je afvragen. De bevolking lijkt de voordelen in ieder geval wél te begrijpen. Economisch (relatief) sterke landen als China zijn natuurlijk in staat om economisch zwakkere landen weg te concurreren. Want eerlijk is eerlijk: hoeveel bedrijven ken je die uit Vietnam of Oekraïne afkomstig zijn? Mensen die in cryptovaluta investeren denken over het algemeen dat ze daar financieel baat bij hebben — anders hadden ze het niet gedaan.
Wat dit precies betekent? Eigenlijk is het heel simpel: landen waar meer mensen bereid zijn om te investeren in ongewone dingen zijn in staat om harder te groeien. Dat zijn immers vaak de dingen die harder in waarde stijgen. Als het klopt dat Nederland een adoptiepercentage van slechts 7% heeft, dan moet er nog een hoop gebeuren.
